Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

Μικρή συμβολή στις φθίνουσες.


Πέρασα για ένα βράδυ από την Αθήνα και βρήκα πολλά μηνύματα συναδέλφων να με περιμένουν. Δυστυχώς ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να απαντήσω σε όλα. Πήρα όμως και ένα κείμενο από τον φίλο και συνάδελφο Άρη Αλεβίζο που οφείλω να το αναρτήσω, μιας και τον Σεπτέμβρη ίσως είναι ανεπίκαιρο.

Λίγο καθυστερημένα έχω να παρουσιάσω μια μικρή βιβλιογραφική συμβολή στο θέμα του πλάτους στη φθίνουσα ταλάντωση. Βρήκα λοιπόν στο Smirnov V. I.: “A course of Higher Mathematics” Pergamon Press, 1964, Vol. I, p. 138 απόδειξη ότι δεν είναι πράγματι τα μέγιστα της καμπύλης που δίνει τη θέση του κινητού στη φθίνουσα ταλάντωση εκεί που λέει το σχολικό βιβλίο. Μετάφρασα τη σχετική παράγραφο και υπάρχει στο συνημμένο αρχείο mikrhsymbolh.doc
Συμφωνώ λοιπόν με τον συνάδελφο Θρασύβουλο Μαχαίρα, που το σχετικό βιβλίο του στάθηκε η αφορμή γι’ αυτή την κουβέντα, ως προς το επιστημονικό κομμάτι. Τηρουμένων όλων των αναλογιών άλλαξε το «παράδειγμα» κατά Khun, όσον αφορά τη διδασκαλία της φθίνουσας ταλαντνσης.
Ακόμα συμφωνώ με αυτά του τα λόγια
˝.....Κι έρχεται στιγμή που ξεχνάμε τους κόπους που κάναμε για να σπουδάσουμε, ξεχνάμε τα πανεπιστημιακά βιβλία που διαβάσαμε κι αγαπήσαμε, ξεχνάμε την πανίσχυρη βιβλιογραφία στην οποία ανατρέχαμε, ξεχνάμε τα ξενύχτια που κάναμε για να ετοιμαστούμε για τις εξεταστικές περιόδους. Απαρνιόμαστε τις σπουδές μας και στην ψυχή μας σκοτεινιάζει...Τα μάτια μας συνηθίζουνε τη διαστροφή... Συνηθίζει το μυαλό μας τα εξωφρενικά λάθη... Τα συντηρούμε και τα αναπαράγουμε...˝
Όμως συνάδελφέ μου και υπόλοιποι συνάδελφοι πόσα μπορούμε να κάνουμε μόνοι και αβοήθητοι; Ας θυμηθούμε πως ξεκινήσαμε να κάνουμε το δάσκαλο και πως συνεχίζουμε.
Με πνίγουν πολλά και θα μπορούσα να γράφω μέρες μετά από 33 χρόνια δασκαλίκι. Όμως είναι και……. καλοκαίρι.
Ας περιοριστώ στα: α) Αμαρτία δεν είναι να κάνεις λάθη, αμαρτία είναι να μην προσπαθείς και η εμπειρία μου λέει ότι πολλοί, λαμβανομένης υπόψη της συνολικής τρέχουσας κοινωνικής αντίληψης, συνάδελφοι προσπαθούν. β) Ότι είναι ένα καλό σκαλοπάτι η ύπαρξη blogs για να αλληλοβοηθιόμαστε οι Φυσικοί της τάξης.
Βέβαια το «τι», «πως» και «γιατί» διδάσκουμε Φυσική εμείς, άλλα μαθήματα άλλοι συνάδελφοι, είναι ερωτήματα που οι απαντήσεις τους νομίζω ότι απαιτούν πολλές προϋποθέσεις (φιλοσοφικές, πολιτικές, παιδαγωγικές κλπ) και πολλούς με πολλές εξειδικεύσεις για να απαντιούνται και να ξαναπαντιούνται ίσως χωρίς τελειωμό
Δείτε το αρχείο από ΕΔΩ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλή προσέγγιση κρίνω. Μόνο μια παρατήρηση ανευ πρακτικής αξίας (μόνο για τα μάτια μας : το "ανοίκουν" να γίνει "ανήκουν".